Afgelopen vrijdag sneed ik 2 vingertoppen net niet helemaal af tijdens het koken.
Ik ken de polyvagaal theorie, werk met the window of tolerance en ben getraind in het snel opmerken van de signalen bij mijn klanten als ze in fight/ flight of freeze gaan. Ik doe zelf ook regelmatig de trauma oefeningen die ik mijn klanten aanleer.
En toch was het bizar om heel bewust mijn lichaam te voelen switchen van rust naar freeze zonder dat ik enige controle had. Dat is normaal want ons zenuwstelsel gaat in zulke situaties autonoom besluiten wat er moet gebeuren om te overleven.
Vanuit mijn freeze zag ik mezelf heel rationeel zonder enige emotie vervoer regelen en de dokter bellen voor advies. Waar word ik het snelst geholpen?
Ondertussen was mijn verloofde daar om me naar de spoedafdeling van de haven te rijden.
De dokter kwam snel mijn vingers hechten en toen hij klaar was met de 12 hechtingen, voelde ik mij wat slapjes worden en begon mijn lijf zachtjes te trillen. Dit is exact wat dieren doen om na een aanval de stress uit hen lijf te krijgen. Ook hier had ik geen controle over. Ik wist dat ik nu van de freeze door de fight/flight terug op weg was naar een toestand van rust. M.a.w. mijn lijf wist dat het gevaar geweken was en terug in veiligheid.
Toen werd ik overspoeld door een chaos aan emoties en begon het me te dagen wat er gebeurd was.
Pas vandaag is mijn lichaam terug helemaal in rust, 4 dagen later.
Ik vind dit persoonlijk een prachtig voorbeeld van hoe ons zenuwstelsel alles zelf regelt en ons behoedt tegen trauma (met kleine t in dit geval).
Gewoon door voldoende rust en ruimte in te bouwen, kreeg mijn wijze lijf de mogelijkheid om te verwerken wat er vrijdag gebeurde. En ik moest helemaal niets doen behalve toelaten wat er nodig was.
Dus als je ooit een ongeluk hebt dat niet levensbedreigend is, blijf dan rustig zitten tot je lijf de tijd krijgt om alles te verwerken.
Zie je iemand vallen. Ga er dan vanuit rust naast zitten en wees gewoon aanwezig en stel het slachtoffer gerust dat er geen gevaar meer is. En laat hem of haar gewoon op de grond zitten zolang als nodig.
Dat klein beetje extra tijd kan een wereld van verschil maken.
Warme groeten,
Miriam